Κωδικός:Κ/14η ΕΒΑ/83/66
Θέση:Παρεκκλήσιο Μονής Δαμανδρίου
Κατηγορία:Έργο Ζωγραφικό
Είδος:Λυπητερά
Υποδιαίρεση:Λυπητερά Εικονοστασίου Αγίου Βήματος
Χρονολόγηση:18ος αιώνας
Κατάσταση Διατήρησης:Ακέραιο
Υλικό:Ξύλο Αδιάγνωστο
Περιγραφή:"Λυπηρά" τέμπλου. 18ος αιώνας. Διαστάσεις: Ύψος 46 εκ., πλάτος 19 εκ. το καθένα με το αυτόξυλο πλαίσιο. "Λυπηρά" ονομάζονται τα εικονίδια της Παναγίας και του Ευαγγελιστή Ιωάννη που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από το σταυρό της κορυφής του τέμπλου. Μέσα σε ρηχά τόξα που σχηματίζονται από ξυλόγλυπτο κοκκιδωτό κορδόνι, που περιτρέχει όλες τις πλευρές τους, εικονίζεται χωριστά στο καθένα σε κάμπο χρυσό και μπλε έδαφος η Παναγία και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Η Παναγία όρθια, γυρισμένη κατά τα τρία τέταρτα προς τα δεξιά, έχει τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της σε στάση δέησης και αποδοχής των τελουμένων και ατενίζει με έκδηλη θλίψη προς το σταυρό. Είναι ντυμένη με τη συνήθη ενδυμασία της, χιτώνα και μαφόριο και περιβάλλεται η κεφαλή της από χρυσό φωτοστέφανο, που ορίζεται από κόκκινη περιφέρεια. Δεξιά και αριστερά από το φωτοστέφανό της γράφονται με κόκκινο χρώμα τα μονογράμματά της ΜΡ ΘΥ. Στο άλλο "λυπηρό" εικονίζεται ο όρθιος, γυρισμένος κατά τα τρία τέταρτα προς τα αριστερά ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Φορεί μπλε χιτώνα και ροζ ιμάτιο, ξανοιγμένο με υποτονικά λευκά φώτα. Φέρνει το δεξί χέρι στο πρόσωπο, σε χειρονομία θλίψης και με το αριστερό κρατά στη μέση τις άκρες του ιματίου του. Και τα δύο "λυπηρά" απολήγουν σε ξυλόγλυπτη ανθεμωτή επίστεψη. Ο τρόπος που δουλεύτηκε το ξυλόγλυπτο και τα εικονογραφικά και τεχνοτροπικά στοιχεία των ζωγραφισμένων μορφών οδηγούν στον 18ο αιώνα. Προέλευση: Παρεκκλήσιο Μονής Δαμανδρίου.