Κωδικός:Κ/14η ΕΒΑ/83/111
Θέση:Μουσείο Μονής Λειμώνος
Κατηγορία:Έργο Ζωγραφικό
Είδος:Εικόνα
Υποδιαίρεση:Εικόνα Φορητή
Χρονολόγηση:β' μισό 16ου αιώνα
Κατάσταση Διατήρησης:Ακέραιο
Υλικό:Ξύλο Αδιάγνωστο
Περιγραφή:Φορητή Εικόνα. Οι άγιοι Πάντες ΘΕΣΗ: Μουσείο Μ. Λειμώνος ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Καθολικό Μ. Λειμώνος ΥΛΗ - ΤΕΧΝΙΚΗ: Στοκαρισμένο ξύλο - Τέμπερα ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 40,8x30,7x2,2 εκ. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ: Καλή αλλά σαρακοφαγωμένη. ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ: β' μισό 16ου αιώνα Η εικόνα είναι οργανωμένη σε δύο μέρη. Το πάνω και μεγαλύτερο καταλαμβάνουν δύο ομόκεντροι κύκλοι. Στο εσωτερικό, σε χρυσό βάθος, δεσπόζει η μορφή του εστεμμένου Χριστού Παντοκράτορα, που απλώνει το δεξί χέρι του στα πλάγια σε χειρονομία λόγου και πρόσκλησης και με το αριστερό κράτα πάνω στο γόνατό του ανοιχτό βιβλίο, στο οποίο είναι γραμμένο το χωρίο: ΔΕΥΤΕ ΟΙ /ΕΥΛΟΓΗΜΕ/ΝΟΙ ΤΟΥ Π(ΑΤ)Ρ(Ο)C/ ΜΟΥ ΚΛΗΡΟ/ΝΟΜΗCATE/ THN HTOI/MACMENHN/ YMIN BACI/ΛΕΙΑΝ ΑΠΟ/ ΚΑΤΑΒΟΛΗC/ KOCMOY. E/ΠΕΙΝΑCA/ ΓΑΡ Κ(ΑΙ) ΕΔΩ (Μάτθ. 24, 34). Είναι καθισμένος σε τόξο, ηγεμονικός, ντυμένος με πορτοκαλί χιτώνα και ιμάτιο κατακερματισμένο από χρυσοκοντυλιές. Μακριά καστανά μαλλιά πέφτουν πίσω από τον αριστερό ώμο και μικρό κοντό γένι πλαισιώνει το πηγούνι. Από άνοιγμα του χιτώνα φαίνεται το σημάδι από το λόγχισμα της πλευράς του. Αριστερά και δεξιά από το χρυσό φωτοστέφανο υπάρχουν τα συμπιλήματα IC XC. Τη δόξα του Χριστού περιβάλλουν τα τέσσερα σύμβολα των ευαγγελιστών. Αριστερά και δεξιά της δόξας εικονίζονται η Παναγία και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος σε δέηση. Κάτω από τα πόδια του Χριστού, στον εξωτερικό κύκλο, αριστερά και δεξιά από το χρυσό θρόνο της Ετοιμασίας, προσκλίνουν ευλαβικά οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα. Το βάθος εδώ είναι κυανό και έναστρο. Σε έναστρο κυανό βάθος βρίσκεται και ο σταυρός, πάνω από το κεφάλι του Χριστού, τη βάση του οπίου κρατούν δύο σκυμμένοι άγγελοι, που κρατούν τις θύρες του ουρανού, και από κάτω δύο εξαπτέρυγα και παραδίπλα τα κοσμικά σύμβολα, ο ήλιος και η σελήνη. Το υπόλοιπο τμήμα του κύκλου γεμίζει από πάνω προς τα κάτω από έξι πυκνές σειρές αρχαγγέλων, προφητών, αποστόλων, μαρτύρων, ασκητών, αγίων γυναικών και ανδρών. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο άγ. Βασίλειος, οι άγ. Δημήτριος και Γεώργιος, η όσια Μαρία η Αιγυπτία, η άγ. Αικατερίνη κ.α. Στο πάνω μέρος της εικόνας, αριστερά και δεξιά, εικονίζονται ο Δανιήλ, αντί του Δαυίδ που εικονίζεται στις περισσότερες εικόνες, και ο Σολομών, κλίνοντας το κεφάλι προς το κέντρο και κρατώντας στο αριστερό χέρι ειλητάριο στο οποίο γράφει με μεγαλογράμματη γραφή: "Εθεώρουν έως θρόνοι ετέθησαν και Παλαιός ημερών εκάθησε. Χίλιαι χιλιάδες ελειτούργων αυτώ και μύριαι μυριάδες παρεστήκεσαν" Στου Σολομώντα: "Δίκαιοι εις τον αιώνα και εν κυρίω [...στός] αυτών, και η φροντίς αυτών παρά Υψίστω. Δια τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρέ.." Και οι δύο φορούν χιτώνα και πορφυρό μανδύα, ενώ ο Δανιήλ φέρει κιδάρι και ο Σολομών στέμμα. Δίπλα στους προφήτες και προς το κέντρο υπάρχει η επιγραφή: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ. Στο κάτω μέρος της εικόνας ζωγραφίστηκε ο Παράδεισος. Το έδαφος γίνεται πρασινόλευκο με δένδρα, θάμνους και άνθη. Στις δύο άκρες κάθονται σε βαρείς κυβικούς θρόνους αριστερά ο σεβάσμιος γέροντας Αβραάμ και δεξιά επίσης ο σεβάσμιος πρεσβύτης Ιακώβ. Ο πρώτος κρατά στην αγκαλιά του μικρό λευκοντυμένο παιδί, ενώ πίσω από το θρόνο βρίσκεται συγκεντρωμένο ένα πλήθος από παιδικές μορφές. Ο Ιακώβ κρατά τις τέσσερις άκρες ενός ριγωτού υφάσματος μέσα στο οποίο αναπαύονται οι ψυχές των δικαίων. Στο κέντρο ο δίκαιος ληστής με περίζωμα γύρο από την οσφυϊκή χώρα, κρατώντας μεγάλο λεπτό σταυρό. Μικρογραφική διάθεση διαπνέει την παράσταση. Τεχνοτροπικά θα μπορούσε να τοποθετηθεί στο β' μισό του 16ου αι.