Κωδικός:Κ/14η ΕΒΑ/83/91
Θέση:Μουσείο Μονής Λειμώνος
Κατηγορία:Έργο Ζωγραφικό
Είδος:Εικόνα
Υποδιαίρεση:Εικόνα Αμφιπρόσωπη
Χρονολόγηση:16ος αιώνας - 17ος αιώνας
Κατάσταση Διατήρησης:Ακέραιο
Υλικό:Ξύλο Αδιάγνωστο
Περιγραφή:Αμφιπρόσωπη Εικόνα Μπροστά όψη: Άγιος Σάββας - Άγιος Αντώνιος, πίσω όψη: Άγιοι Θεοδόσιος και Ευθύμιος ΘΕΣΗ: Μουσείο Μ. Λειμώνος ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Καθολικό Μ. Λειμώνος ΥΛΗ - ΤΕΧΝΙΚΗ: Στοκαρισμένο ύφασμα σε ξύλο - Τέμπερα ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 27,6x20x2 εκ. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ: Μέτρια ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ: β' μισό 16ου - α' τέταρτο 17ου αι. Πίσω όψη: Ο Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης, αριστερά, εικονίζεται όρθιος και μετωπικός. Έχει το δεξί χέρι μπροστά στο στήθος σε δέηση και στο αριστερό κρατά ανοιχτό ειλητάριο με το εξής χωρίο: ΑΝ ΜΗ /ΑΠΟΤΑΞΕ/ΤΑΙ ΤΟΙC ΠΑ/CI TOY KOC/MOY OYΔΥ/ΝΑ/CΘΑΙ ΜΟΝΑΧΟΙ. Ο άγιος φορεί βαθυκάστανο χιτώνα, μαύρη ζώνη, μελιτζανί ανάλαβο και μαβί με λαδοπράσινες πτυχώσεις μανδύα και μαύρα υποδήματα. Εικονίζεται γέρος με αποστεωμένο, λιπόσαρκο πρόσωπο, ψηλός, ευθυτενής με άσπρα μαλλιά και άσπρη διχαλωτή γενειάδα. Δίπλα του στέκεται ο άγιος Ευθύμιος, ο μέγας αναχωρητής από τη Μυτιλήνη, έχοντας το δεξί χέρι μισοτεντωμένο σε δέηση. Στο αριστερό κρατά ειλητό με την επιγραφή: ΑΔΕΛ/ΦΟΙ ΤΑ Ο/ΠΛΑ [ΤΟΥ ΜΟΝΑ]/ΧΟΥ [Η ΜΕ]ΛΕ [ ΤΗ ΕCT]I H [ΔΙ]/Α[ΚΡΙCIC]. Είναι ντυμένος με λαδοπράσινο με μαύρες πτυχώσεις χιτώνα, καστανό ανάλαβο και κεραμιδί μανδύα. Λευκά μαλλιά και μυτερή γενειάδα που φτάνει ως τη μέση πλαισιώνουν το λεπτό και οστεώδες πρόσωπό του. Οι επιγραφές: Ο ΑΓ[Ι]ΟC ΘΕΟΔΟCIOC και [Ο ΑΓ]ΙΟC Ε[Υ]ΘΥΜΙΟC] είναι γραμμένες με κόκκινα γράμματα. Με την ίδια μελάνη έχει γίνει και το περίγραμμα στα χρυσά φωτοστέφανα. Κόκκινη ταινία περιτρέχει όλη την εικόνα. Πολύ αργότερα, (αρχ. 20ου αι.), προστέθηκαν οι λέξεις Θεόδ. και Ευθ. Οι άγιοι παρά την ομοιότητά που εκ πρώτης όψεως παρουσιάζουν διατηρούν και ελάχιστα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά στην απόδοση του προσώπου, του γενιού και της σωματικής διάπλασής τους. Η επεξεργασία των γυμνών μερών γίνεται με την τοποθέτηση στον σκοτεινό προπλασμό άτονων λαδοπράσινων σαρκωμάτων, η ανάδειξη δε των όγκων γίνεται με ελεύθερα αποδοσμένα λευκά φώτα. Αδυναμία παρατηρείται στο πλάσιμο της σάρκας των χεριών, που αποδίδεται πολύ νεανική. Στα ενδύματα, η πτυχολογία είναι παραδοσιακή, με τονισμένες δύσκαμπτες, βαριές και διχαλωτές πτυχές, διαδοχικά φωτεινότερα επίπεδα, που δεν συγχέονται, και παράλληλες ανοιχτόχρωμες πινελιές που τονίζουν τις ακμές. Τα περιγράμματα των μορφών είναι σχεδόν μαύρα και όχι πάντα επιτυχημένα ως προς τη σταθερότητα του χεριού που τα ζωγραφίζει. Η μπροστά όψη περιγράφεται στην προηγούμενη καταγραφή με αριθμό ευρετηρίου 451.