Κωδικός:Κ/ΚΣΤ ΕΠΚΑ/Α4/498
Θέση:ΚΣΤ΄Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων
Κατηγορία:Έργο Πλαστικής
Είδος:Πλάκα
Υποδιαίρεση:Πλάκα Ανάγλυφη
Κατάσταση Διατήρησης:Τμήμα
Υλικό:Μάρμαρο
Περιγραφή:Μεγάλο επιτύμβιο ανάγλυφο. Λείπουν: η κάτω αριστερή γωνία μαζί με τμήμα της πλίνθου, το αριστερό πόδι του δίφρου, το κεφάλι με το λαιμό της γυναίκας, το δεξιό χέρι της περίπου από το μέσο του πήχεως, η επάνω δεξιά γωνία του αναγλύφου, το κεφάλι του άνδρα μαζί με το μεγαλύτερο τμήμα του λαιμού και το δεξιό άκρο χέρι του. Λείπουν επίσης τα δάχτυλα του δεξιού ποδιού της καθιστής γυναίκας μαζί με το κάττυμα του πεδίλου της. Αποκρούσεις κατά τόπους στον δίφρο και στις πτυχές του ιματίου της καθιστής γυναίκας και εκείνου του άνδρα. Γυναίκα που κάθεται σε δίφρο, προς τα δεξιά θα δεξιωνόταν άνδρα όρθιο εμπρός της. Η γυναίκα φορεί ποδήρη χιτώνα με κοντές χειρίδες και ιμάτιο. Μία παρυφή του ιματίου κρατεί με το λυγισμένο προς τα επάνω αριστερό χέρι, ένα σχήμα συνηθισμένο στα επιτύμβια ανάγλυφα. Τα πέδιλα (οι λεπτομέρειες θα είχαν δηλωθεί πρωταρχικά με χρώμα) έχουν υψηλά καττύματα. Τα πόδια αναπαύονται σταυρωμένα επάνω σε υποπόδιο, αποδομένο προοπτικά. Ο δίφρος έχει τορνευτά πόδια και επάνω στο "κάθισμά" του υπάρχει μικρό μαξιλάρι. Ο άνδρας φορά ιμάτιο το οποίο αφήνει γυμνό ολόκληρο το δεξιό χέρι και το μεγαλύτερο τμήμα του στήθους. Το άκρο του ιματίου πέφτει προς τα κάτω από τον αριστερό ώμο. Ο άνδρας τείνει το δεξιό χέρι προς τη γυναίκα στη γνωστή χειρονομία δεξίωσης και με το αριστερό, που αποδίδεται σε ελαφρή κάμψη προς τα εμπρός, κρατεί μία παρυφή του ιματίου του. Στηρίζεται στο δεξιό πόδι και προβάλλει στο πλαί ελαφρά λυγισμένα το αριστερό. Στο άκρο αριστερό πόδι του άνδρα δεν δηλώνονται δάκτυλα. Συνεπώς πρέπει να φορούσε κλειστά υποδήματα. Οι δύο αυτές μορφές που αποδίδονται σε άποψη τριών τετάρτων και σε ιδιαίτερο έξεργο ανάγλυφο ώστε να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι είναι ολόγλυφες, είναι τα κύρια πρόσωπα της σύνθεσης. Πίσω από την καθιστή γυναίκα (πιθανότατα τη νεκρή) και στο επάνω αριστερό τμήμα του αναγλύφου παριστάνεται μία θεραπαινίδα ή τίτθη σε αρκετά χαμηλό ανάγλυφο, ντυμένη με χειριδωτό χιτώνα και κεκρύφαλο στο κεφάλι, να κρατεί στην αγκαλιά της ένα βρέφος τυλιγμένο στα σπάργανά του και με τριγωνικό σκούφο. Η θεραπαινίδα αποδίδεται σε άποψη τριών τετάρτων, το βρέφος σε κατατομή προς τα αριστερά. Ανάμεσα στη θεραπαινίδα και τον άνδρα παριστάνεται όρθια και κατ' ενώπιον μία ακόμα γυναικεία μορφή, πιθανώς κάποια συγγενής. Σε αρκετά υψηλό ανάγλυφο έχει αποδοθεί το κεφάλι. Η γυναίκα φορεί χιτώνα με κοντές χειρίδες και ιμάτιο ανασυρμένο στο πίσω μέρος του κεφαλιού ως καλύπτρα. Τα βοστρυχωτά μαλλιά είναι χωρισμένα στη μέση πάνω από το μέτωπο και φέρονται προς τα πίσω. Η γυναίκα φέρει το δεξιό χέρι οριζόντια λυγισμένο στη μέση, κάτω από το στήθος, και στηρίζει το αριστερό, που φέρειται προς τα επάνω. Με τον δείκτη του αριστερού χεριού αγγίζει ελαφρά την παρειά της. Τα υπόλοιπα δάχτυλα είναι λυγισμένα προς τα κάτω. Το κεφάλι αποδίδεται με ελαφρά κλίση προς τα αριστερά. Στο πρόσωπο είναι έντονη η έκφραση της θλίψης και της περισυλλογής. Αν και η επιδερμίδα του μαρμάρου στο κεφάλι της όρθιας γυναίκας καλύπτεται με ίζημα και το άκρο της μύτης και το πηγούνι είναι αποκρουσμένα, εν τούτοις διακρίνονται μία βαθιά οριζόντια ρυτίδα στο μέτωπο, οι "σακκούλες" κάτω από τα μάτια, τα τονισμένα ζυγωματικά, οι βαθιές ρυτίδες στο άκρο της μύτης και των χειλιών. Χωρίς αμφιβολία η όρθια γυναίκα είναι ώριμη στην ηλικία. Είναι οφθαλμοφανής η αντίθεση με τη νεανική όψη της θεραπαινίδας ή τίτθης. Αξιόλογο έργο.